buh-bye na
wala na
talagang pag-asa
wala ng ibabaling
pa
kahit itong
pagtingin
ay 'sang uri
rin lang ng
aking salamin
ang taglay mong
kagandahan
ay ipasasantabi ko
na
ang taglay mo ring
angking kariktan
ay nawawalan
nitong nilalaman
para sa akin
ito'y nabalewala
sa aking umaga.
kaya't buh-bye na.
sa tuwing sasapit ang umaga
tinawag niyang pimple
ang bundok,
tinawag pang parisukat
ang tatsulok
kung minsan ako'y nagtatanong din
sa pagbabasa
ng bibliya
sa ating pormal na wika—
kung ito'y karapat-dapat ba?
sabi naman ng iba,
naaayon daw
ang mga ginagamit na
uri ng pananalita
sa lipunang
kinabibilangan nila.
ako ngayon ay tila
hindi na maka-laban,
dahil sa nakagawian na.
taglamig
(former reedited title: taglamig,
at siya lang kaya ang dahilan?)
nung una pa lang,
ako'y namangha na
sa iyong ginagawa
ako rin ay lubusang
natutuwa sa matimyas
na hitsura ng iyong mukha
tila isa kang dalagang
pumukaw sa aking damdamin
iyong wangis parati
ang nasasalamin
bagkus, malayo ang ating agwat
bakit tila ako'y hindi papa-awat?
dahil kaya'y nasa lugar ka
na isa sa pinakagusto kong
puntahan at tirahan?
o baka naman itong
mismong lugar ko na tinitirahan
ay wala namang laman?
h'wag sana magpapahalata
ang langit sa aking kisame,
ang masulyapan ka'y
para itong asul sa taas,
kaniyang pisngi
ngayong Taglamig na
sa ating mga bayan o kanayunan,
kakaiba talaga ang aking
nararamdaman
sapagkat nasaan ka man,
sa trabaho mo o sa kaniyang
piling man,
marahil wala ng magagawa
ang tulad ko kundi
ang ipagdasal ang iyong
tanging kaligayahan.
Aking Kaagapay
Tila siya ang babaeng parang
hangin para sa aking hininga
Dagliang ito ay mahirap makita
Magiging kasundo sa
lahat ng bagay,
para bang damit
na bumabagay
Puwede bang
isipin na si babae ay
parang isang paboritong
kanta?
Puwede rin ba na si babae ay
maging parang
mga titik sa
librong binabasa?
Kung puwede lang sana..
na ganun nga
at makakasundo
sa maraming bagay—
Matatawag si babae na
aking kaagapay—
tanging ang puso ay magsumamo
palagi raw matamis
ang "oo";
marami-rami
ang nagsasabing
kakilala ko
biglang tingin,
biglang liwanag—
mga awitin nating
nababanaag!
—kumusta ka
lahing bituin?
kay tanyag mong
piliin—
sana lang—sa
hapon na ito,
tanging ang puso
ay magsumamo
the inevitability & vastness of prairies & forest homes
how love is selfless
is the most ideal thing
like idylls & wood nymphs
for the—chirping animals
determining—those friendships
For The Virtuous Woman
Life is bearable.—
For the virtuous woman,
Please don't ever change!
May ulap sa ibabaw
Sa langit, iyong tanaw!
Ito'y sinabi ko lamang
Upang sumilip ang araw!
Dahil siyang tadhana
Ang nagsisikap umamin
Araw, siya ang bahala
Kung may ulap sa atin!
Huwag sanang masamain
Lamig ng simoy ng hangin;
Kung ang panata ay ulan
Ang sanhi ay 'di malaman!
Dahil kung bunga ay galit
Sa mundo nating kay pait
---Ang sagot ay nasa langit
Abutin man ay 'di pinipilit!