PostPoems Be Artistic. Be Creative. Be Inspired!

buh-bye na

wala na
talagang pag-asa
wala ng ibabaling
pa

kahit itong
pagtingin
ay 'sang uri
rin lang ng
aking salamin

ang taglay mong

kagandahan
ay ipasasantabi ko
na

ang taglay mo ring
angking kariktan
ay nawawalan
nitong nilalaman

para sa akin
ito'y nabalewala
sa aking umaga.

kaya't buh-bye na.

sa tuwing sasapit ang umaga

tinawag niyang pimple
ang bundok,
tinawag pang parisukat
ang tatsulok

kung minsan ako'y nagtatanong din
sa pagbabasa
ng bibliya
sa ating pormal na wika—
kung ito'y karapat-dapat ba?

sabi naman ng iba,

naaayon daw
ang mga ginagamit na

uri ng pananalita

sa lipunang

kinabibilangan nila.

ako ngayon ay tila
hindi na maka-laban,

dahil sa nakagawian na.

malabong mata (in Tagalog & English/Taglish or Filipino language)

malabong mata

tumititig sa ginto

itodo mo pa

ang brightness ng iyong screen

na para lang salamin

Napindot (in Taglish or Tagalog & English language)

Mga mata ko,

sa paggamit ng device,

—lalong lumabo

May ulap sa ibabaw

Sa langit, iyong tanaw!

Ito'y sinabi ko lamang

Upang sumilip ang araw!

Dahil siyang tadhana

Ang nagsisikap umamin

Araw, siya ang bahala

Kung may ulap sa atin!

Huwag sanang masamain

Lamig ng simoy ng hangin;

Kung ang panata ay ulan

Ang sanhi ay 'di malaman!

Dahil kung bunga ay galit

Sa mundo nating kay pait

---Ang sagot ay nasa langit

Abutin man ay 'di pinipilit!

Oo nga't taglamig na!

Malayo na ang araw

Subalit babalik ba?

Abut-abot ng tanaw!

Ang lamig ay bumabalot

Ang mga luntiang nauubos

Mga tulang nawala halos

Pula lang ang pumalaot!

Laro Ng Pag-ibig

Ang damdamin ay hindi laruan

Sapagkat ito'y nasasaktan.

Kung bawat isa'y sinaktan

Sarili pati'y pinagmalupitan.

Tayo nama'y hindi bato

Sapagkat ipinanganak tayo!

At kung mundo'y gawa sa bato

Marahil wala na ring tao!

Sinu-sino pa ang titira

Sa batong mundong ginawa nila

Kung laro ng pag-ibig pala

Ay pagka-manhid ang bunga?

Bakit gumigising pa ang lahat
Sa pagdating ng umaga?
Bakit tuwing umaga lang
Tayo namumulat?

Palibhasa'y lumiliwanag
Sa umaga ang kalangitan,
Ngunit sa bawat gabing
Bago pa man ito dumating,
Ang mag-isip sa liwanag
Ba'y kasalanan?

Aking tatanungin
Mga ibon na kumakanta,
Dahil sa gabing mga bituin,
Mga bituin lang---
Sila ang nakikita,
Tuwing gabi lang!

Ang mga gabing
Puno ng panaginip,
At para sa umaga
Lang tayo naiinip.

Tayo'y matutulog
Dala-dalawang mag-irog,
Magkatabi, magkasuyo
At tahimik na puso!

Hindi naman maaari
Na araw ang sisihin;
Dahil, sa ating piling,
Makinang, mga bituin!

Kasalanan ba ng buhay
Na siya'y 'di magtagumpay?
At nais ng bawat isa ang
Magising sa umaga lang!

Dahil dito lang ang liwanag,
Dito napupuno ang kulang!
Ang umasa sa iba ba'y duwag?
At umiibig tuwing umaga lang!