Kaalvoetkind

Grootoog son weef goudbrokaat

om Kaalvoetkind se wonderwoning.

Sprokieswêreld sonder maat

bied nimmereindigend beloning.



Silwer son wat suutjies naak,

hoe dúrf jy swyg of selfs net fluister?

Towerfee (of eenoog draak?),

jy kul die kind met terugkeer luister.



Sekelmaan se heimatbaan

volg Kaalvoetkind met rappe huppel

wyl sy slaapslap lyf gedaan

wil opkrul soos 'n waterdruppel.



Donkermaan, jou dubbel dood

is ook van nul en gener waarde,

want jou sterbestrooide moot

herskep nie kinders op die aarde.



               *



Wek die nag se koue hand

verdwaalde geeste van verlange

stap ek oor die sterstofstrand

en treur oor Kaalvoetkind vergange.

View roosblaar_drinkwater's Full Portfolio
tags:
myrataal's picture

Eb en vloed van emosionele getye, altyd binne die baan van sonlig-weerkaats ... Terwyl die ware Son binne die hart die tuiste van die Kaalvoetkind beveilig, treur die binnekind oor sy onvermoë om die kinderjare te herskep.

Pragtige woorde, Jaco! Jy skryf sooooooooo mooi!

Edengroete

Myra
@>-->>-------