سألنى ليه مابتكتبيش
أبدا... مفيش
أصل الكلام ماطاوعنيش
أنادى عليه... مابيجيش
أمايله
أحايله
يزود ف عمايله
يقوللى ف ورقك ماتسجنينيش
سيبينى أعيش
بتاخدى منى ولا تدينيش
بتوصفى بيا أحلى غرام
و الناس تقول ده أغلى كلام
وترجعى تانى ماتنصفينيش
و تقولى انى ماباكفيش
كل اللى ف قلبك و لاتقوليش
كل اللى ف نفسك ولا ترتاحيش
وحق حبيبك ماتوفيش
ياستى... سيبينى أعيش
مع اللى غرامه على قدى
يبعتنى بشوق و لِيْه أدى
و بكلمة حب كده يعدى
لحبيبه على جناحى الوردى
لكن غرامك زيو مفيش
ماتوصفيهوش.... ماتحاوليش
ولو هأحاول ماأوعدكيش
أصلى عمرى ماصادفنيش
زى غرامك ولا بيجيش
مأنفعهوش و لا ينفعنيش
أنا ف غرامك ده ماليش
ياستى... سيبينى أعيش
You are really creative.
this is a wonderful poem.
keep trying you have more.