مش محال رغم اللى بينا ..
لما اشوفك ..
مانطلقش .. اسكن عنيكى ..
وابكى رغم سنين طويلة عشتها ف البعد عنك ..
ايوه راجع انده اسمك .. واحيا بيكى..
مش غريب اومش محال ..
ان ابقى ليكى ..
ده احنا بينا .. عُمْر.. عِشْره .. سنين حنين ..
عشت فيها بين محالك .. مستحيلك ..
عشت فيها اتمنى حضنك .. مش لاقيكى ..
خايف اهرب ..
خايف ارجع ..
خايف اجيكى ..
مش غريب ف البعد عنك انى عايش مش ناسيكى ..
ده انت عالم جوا منى ..
وانت عالم قبل منى ..
وانت جوا عنيا ساكنه ..
بين رموشى .. وجوا نينى ..
مش محال رغم اللى بينا ..
انى ارجع بين ايديكى ..
وابكى قهر سنين بعادنا ..
وابتديكى ..
تنكتب تانى الحكاية ..
ينكتب عمرى اللى باقى ..
نقطة من دمعة عيونى واشتياقى ..
نقطة أبدأ بيها سطر ..
أقفل الصفحة اللى عاشت بالمحال ..
نقطة أختم بيها قهر سنين طوال..
نقطة زى الموج ف بحر..
تحضن الشط اللى غاوى ..
تسكن الشط الغناوى ..
تبقى غنوة و سمسمية ..
تبقى سمكة .. وبمبوطية ..
تبقى قارب .. كل هارب ..
يرجع الشط اللى فارق يوم طيوره ..
النوارس راجعه تانى .. حاطة فوق كتف الفوارس ..
جايبه وياها الشموس و دروعها ضى ..
جايبه وياها اللى كان .. ومالوهش زى ..
كان و كان .. ده الرب حارس ..
الله حى ..
ضلمة الليل اللى ساكن جوا روحنا ..
خلاص مفارق ..
بكره جاى .. والفرحة زينة ..
وزفة عايقه بالبيارق ..
كنت واحشك .. ايوة عارف ..
نفسي اجيكى ..
ارمى نفسي جوا منك ..
واحضن الاشواق فحضنك ..
وابقى منك ..
زى ماتعودت دايما .. اجرى منك ..
وابتسملك .. ارجع اضحك ..
والقى دمى يحن ليكى..
يجرى هادى ..
زى نيلك .. يجرى فيكى ..
جاى بكره .. وراح اجيكى ..
واملى حضن استنى فاضى ...
من زمان لما ابتدانى .. وهب لى دنيا ..
جاى دورى ... يا حبيبتى ابقى ليكى ..
اطرد الاحزان ف ثانيه ..
لما هارجع وابتدى .. لما ابتديكى ..
طارق المملوك
18-12-2006