كان نفسى قولك من زمان
باكاتمو فى سرى ومكتم فى حشاى
مدسوس سنين
مان نفسى قولك من زمان
باشايلو فى عينى معزة وفى القلب ريدا
بخاف الغربة والشوق والحنين
زاملنى زى خاطر الفرح وقتين يقاسم الهم عذاب
وقتين مدامعى تكون جزا وتفتح مباهج الليل ظنون
وكان نفسى قولك من زمان سطوة محاسنك عندى
ما كسرة جفون
وقت العيون تعبرنى زى خاطر المساء
مان نفسى قولك من زمان
سطوة محاسنك عندى ما الرخام الفى الحرير
وقت الثغير يجدعنى بى حرف القسا
سطوة محاسنك عندى وقتين كبريائك ينهزم
لطيبتى بى لفظة
وقتين مشاعرم تنسجم فى عمرى
تنفح قلبى بى رعشة حنان
سطوة محاسنك عندى وقتين شوقى يصبح فى هواك
لعزة ما بتعرف هوان
كان نفسى قولك من زمان عينيك وحاتك غربتى
وأهلى وبلادك الفيها ضائع لى زمن
وأنا كنت دايرك من زمان
أشرح حكايتى معاك الف
أحكيه وأزيد القول ولف
وأتمنى لو كان من زمان
قليك عرف
من ما قلبى يتحكر
زمان الغربة فى جرح لأسى
وكان نفسى قولك من زمان