ek hoor jou stem
en verwonder my dat die effense laggie
die rustigheid
en die stiltes
my so gelukkig maak ...
en ek luister en luister:
sonder om 'n woord te hoor
geluk en vreugde se oorsprong
is dikwels sَ gewoon
dat dit jou verras
en voordat jy dit mooi besef
voel jou pyn onvanpas
praat nَg
sodat ek kan voel
hoedat die pers dag geel word
sodat ek die son
kan ruik
Myra Hoe eienaardig dat elke stem by daardie spesifieke persoon pas - en dat geen ander stem daardie woorde op daardie selfde manier kan sê nie! Weer een van daardie gedigte wat my lank oor die see laat staar het. Groetnis Donkerman
'n Gedig wat my so ver, ver laat dink het - aan stemme wat al gaan slaap of gegroet het. Pragtige, teer gedig vir 'n geliefde (stem)!
Nicolette