Author Information
VROU IN N WOUD
net die bome kyk vir haar
met deursigtige reënboogvliese
gedruppel op elke blaar
die vingers van 'n mosgroen varing
vou om 'n kwetterende droom
haar mond gevul met heuning
vorm ontkiemde woorde
sy was haar hande
in 'n kom met melkwit room
en laat dit droog tot tweede vel
daarna keer sy geheilig terug
terwyl die woudvolk sag vertel
van voetpaaie en vrye vlug
en ander onbetrede oorde
die vasgevange tyd
begin weer tik ... tik ... tik ...
sy neem afskeid:
knielend langs die bergbruin stroom
laat sy die helder hede vry
om môre se wagtende oewers
met spoelgoud te bevrug
Liewe Myra, Die feetjies en dwergies van die woud (woudvolk) knik met goedkeuring hul koppies oor "...voetpaaie en vrye vlug en ander onbetrede oorde ..." en "... om môre se wagtende oewers (steeds) met spoelgoud te bevrug" Die woud roep weer! Org N
Myra Ai... Ja, vir daardie paar oomblike was ek ook weer daar - in my bos waar ek dalk nooit weer sal loop nie. Groetnis Donkerman