Nakatayo ka sa may dalawang daan
Sinisipat-sipat mo kung saan
Wala ka bang nakikitang pag-kakaiba
Dahil parehas lamang sila?
Patag at iisa lang ang patutunguhan?
Ika'y tumapak sa napili mong puntahan
Hindi mo ba namalayan
Na may pag-kakaiba ang dalawang daan
At ang pinili mong lakaran
Ay kung saan
Mga paa mo pala’y madudungisan
At sa iyong pagyapak
Narumihan nga ang iyong mga paa
Ngunit ikaw ay may nadama
Init at sarap haplos na naganap
At sa iyong pagkalingat
Ikaw ay napakurap
Dumi sa iyong paa'y
Dali-dali mong pinagpag
Tumalilis kang humaharurot
At bumaling sa kabila
IIling-iling na may bulong
At sinasabi mong.....
"Di mangyayari ang ganito"
Kibit-balikat mong itinatwa
Sapagkat ayaw mong madungisan
Ni kaunting bahid ng karumihan
Hindi mo ba namalayan
May dumi ka ring iniwanan
Dumi na bumaon sa kaibuturan
Sa kulay na iyong iniwan
Maaring sa iyong paghuhugas
Putik ng karumihan ay lilipas
Ngunit ang iyong duming iniwan
malalim na sugat, panibughong bakas.