Tahimik ngayon ang pusod ng syudad.
Habang sumisikad ang araw
sa likod ng nagtataasang mga gusali
ay gumagapang ang mga sasakyan sa kalsada
at nagkakarera ang mga tao sa bangketa.
Tulad kahapon.
Kasama ng mga bakanteng upuan
sa loob ng tindahan
ng mga kapeng dayuhan,
hinihintay kita.
Tanging kapiling ko
ay mainit na kapeng
nakabubutas ng bulsa,
Tangan ko
ang mapagkunwaring pluma
upang magmistulang abala,
Tinititigan ko
ang nagmamadaling relo
na hinahabol ng aking hinga,
gunita ay sumisitsit
sa isip na naiidlip,
marapat nang tumayo
ngunit paa ay napapako
hinihintay kita.