Pagsamo ng mundo sa buwan

Folder: 
Filipino poems

Sa tuwing

ang lumiliyab na mata

ay mariing tumititig,

ika'y naglalaho sa aking paningin.



Kailangan pang hintayin

na malingat ang kanyang tingin

bago pa ako ay silipin.



Upang masilayan

ang iyong kabuuan

kailangan siguruhin

na mata'y nasa likuran.



At kapag namalayan

na naisahan,

lagi lagi ay itatago ka

ng marahan



               parusang pamamaalam.



Araw-araw

hinahadlangan

ang ating buwanan lamang

na harapan.



Harapan

na hindi naman hahantong

sa hawakan



kailanman.

View kyoksil's Full Portfolio