Bawat patak ng luha mula sa mga mata
Ay bakas ng kahapong ‘di na babalik pa
Pilit galugarin ang puno’t dulo’y tila
Ipinagkakait ng panahon ang pagtuklas
Bakit nga ba kailangang magdusa sa kahapon
Gayong iyo’y nakalaipas at dapat itapon
At ang ngayon ay mga panibagong pagsubok
Na kung sa paanong paraan ma’y dapat iahon
Ngunit pilit mang limutin, isip ay umaalagwa
Nagpupumilit na katotohana’t dahilan ay makita pa
Lalo pa’t walang linaw sa kung paano nagawa
Panlilinlang sa nadadamang puro at dakila
Kapalaran, tanggapin man ay ‘di maatim
Ang tumpok nito’y bumabara pa rin sa isip
Paglimot ay malayo pa at ‘di marating
Ngayon ko’y anino ng kahapong bumabalik
Sa kung paanong paraan ito’y malilimutan
Natatanging hiling nang paa’y makapadyak na ng lubusan
Dahil sa bawat pagkakatali sa kahapong walang linaw
Ay ngayon na tila naiipit at nahihilaw