Nakakulong ako sa kalungkutang
Kaylan man ay 'di ko matatakasan
Nakakulong akong nag-iisa
Pero bakit hindi mo iyon makita?
Ang akala mo siguro'y masaya ako
Dito sa paraisong ginawa mo
Pero hindi naman ito paraiso
Dahil wala ka naman sa piling ko
Kaylan mo kaya maiintindihan
Na hindi lang pera mo ang aking kailangan
Inay, kailan mo kaya malalaman
Na sa likod ng aking mga ngiti'y may labis na kalungkutan
Minsan andito ka't kapiling kita
Pero hindi ko naman maramdaman ang iyong presensya
Noon pinipilit kong maging masaya
Pero ngayon alam ko na
Na nanay lang pala kita
At ngayong sanay na akong wala ka
Ngayong sanay na akong nag-iisa
Bakit ngayon mo iyan pinapakita
Ngayon kung kaylan ang lahat ay huli na...